Wahania nastrojów u dzieci: czy to depresja?
medycyna
Przechodzi ze śmiechu do łez bez wyraźnego powodu i sprawia, że rodzina przechodzi przez prawdziwe codzienne piekło. Czy to młodociana depresja, zwana też cyklotymią? Jak ją rozpoznać u naszych dzieci?
Znana również jako młodzieńcze zaburzenie dwubiegunowe, cyklotymia jest zaburzeniem, które objawia się jako znaczne zmiany nastroju u dzieci, przechodzące od śmiechu do łez w ciągu kilku sekund, kilka razy dziennie.
Uważaj! Nie są to banalne wahania nastroju, dziecięce fochy. Wzloty i upadki są bardzo intensywne i trudne do opanowania przez rodzinę i przyjaciół. Choroba ta dotyka około połowy młodych ludzi. Depresji u dzieci nie należy mylić z uczuciem smutku, który towarzyszy młodemu człowiekowi na pewnych etapach jego rozwoju, bądź związanego z wydarzeniami w jego życiu. Należy być czujnym, rozmawiać z własnym dzieckiem, obserwować.
Jeśli zachowanie własnego dziecka budzi niepokój wymaga konsultacji z psychologiem.
Identyfikacja objawów cyklotymii u dzieci
Poniższa lista (17 czynników) pozwala na rozpoznanie pewnych nawrotów w zachowaniu dziecka w celu zidentyfikowania możliwych zaburzeń:
- Obecność wzlotów i upadków
Charakteryzowany przez :
- Odrębne fazy hipomanii (pobudzenie, nadpobudliwość, wysoka energia, utrata zahamowań...) i depresji.
- naprzemienne momenty drażliwej lub agresywnej depresji i całkowitego wycofania
- Predyspozycja do gniewu i wybuchów wściekłości
Kryzys charakteryzujący się :
- czas trwania pół godziny
- niemożliwy do opanowania
- powoduje dezorganizację i regresję.
- Nadpobudliwość lękowa i zachowanie "dzikie"
- Podrażnione, nadpobudliwe dziecko
- Tendencja do ucieczki w stanie paniki
- Tendencja do ataku lub nadmiernej obrony.
- Impulsywność
- Przewlekłe zaburzenia zachowania w szkole
- Wandalizm, kłamstwa, kradzieże...
- Obawa o konsekwencje jego działań dziecka
- Zachowanie ryzykowne i przyciąganie ryzyka
- Dobrowolne impulsy do skandalicznych lub zabronionych czynów
- Działania pod wpływem prowokacji
- Paradoksalna mieszanina, pozwalająca na uniknięcie niebezpieczeństwa.
- Zaburzenia uwagi
- Ostry spadek uwagi podczas faz depresji
- Dziecko rozproszone, z powodu szybkiego myślenia o hipomanii
- Głębokie pogorszenie się systemu podejmowania decyzji.
- Zachowania bojowe
- Skrajny sprzeciw
- Niezdolność do zaakceptowania opinii innych osób
- Słaby sen i ciągłe niewyspanie
- Zasypia późno w nocy
- Zmienny czas trwania snu
- Obudzi się wolno, niechętnie, z trudem podejmuje początek dnia
- Mroczne myśli
- Zakazane fantazje o śmierci lub przerażeniu
- Powtarzające się myśli i zamiary samobójstwa
- Nienaturalna szczodrość (pozbycie się ulubionych zabawek lub przedmiotów).
- Zachowania tyraniczne
- Systematyczny sprzeciw wobec autorytetu moralnego rodziców
- Dziecko narzuca swoją wolę i kaprysy dorosłym
- Uważa się za równego sobie z rodzicami
- Halucynacje i inne objawy psychotyczne
- Słyszenie głosów lub widzenie obrazów, scen
- Wiara w nadprzyrodzoną moc
- Myśli o prześladowaniach, paranoi.
- Wczesna hiperaktywność seksualna
- Obsesje na punkcie seksu
- Nieodpowiednie zachowanie (masturbacja, molestowanie...)
- Mieszanka obsesji seksualnych i nadmiernej religijności
- Nadmierna zmysłowość
- Nadwrażliwość na zapachy, kolory lub hałas
- Nieodpowiednie reakcje (złość, przemoc wobec siebie lub innych...)
- Częste ataki migreny
- Fazy depresyjne
- Całkowity spadek energii, senność
- Hipersomnia (nadmierna potrzeba snu)
- Upośledzenie poznawcze
- Historia rodzinna dwubiegunowości
- Zmiany nastroju za pomocą leków antydepresyjnych
- Używki (zwłaszcza narkotyki, alkohol w bardzo młodym wieku)
Jeśli Twoje dziecko wykazuje kilka z tych objawów, nie wahaj się skonsultować z lekarzem, pediatrą lub psychiatrą dziecięcym.
Poza cechami określonymi w liście kontrolnej, można wyróżnić pewne powtarzające się cechy dziecka
Jest to dziecko, które rodzice zawsze odczuwali jako "inne". Ponieważ diagnoza młodzieńczej dwubiegunowości, stawiana bardzo rzadko, dziecko jest oceniane jako trudne i obdarzone złym charakterem. Bardzo drażliwe, zdolne do niezwykle gwałtownych i ataków gniewu na otaczających go ludzi (za minimalną frustrację lub irytację).
W okresie "maniakalnym" nie mierzy zakresu swoich działań i może narażać się na niebezpieczeństwo: bawić się niebezpiecznymi przedmiotami, chodzić po poręczy balkonu... Nastolatka cyklotymicznego często będzie pociągać ryzyko i skandal.
Jest niespokojne
Najczęstsze zaburzenia to fobia społeczna i napady paniki. Odmawia podporządkowania się władzy rodzicielskiej. Można zaobserwować dwa profile dzieci cyklotymicznych: dziecko despotyczne "królewskie" (rodzice nie wiedzą, jak postępować z dzieckiem i wychowują je w sposób niekonsekwentny, oscylując między gniewem a poczuciem winy) lub dziecko prześladowane (nieustannie krytykowane przez rodziców, którzy dążą do uzyskania kontroli nad potomstwem, ale im się to nie udaje).
Potrzeba ciągłej uwagi
Dziecko odczuwa udrękę rozłąki w sposób spotęgowany: rozstanie z matką jest dla niego prawdziwą traumą. Bardzo zazdrosny o swoich braci i siostry, potrzebuje wyłącznej uwagi i cały czas odczuwa potrzebę emocjonalnego upewniania się. Jednocześnie jest niezwykle ujmującym dzieckiem. Pełne pomysłowości, aby się dowartościować, rodzina skupia na nim uwagę, jest podziwiane za kreatywność i inteligencję.
Leczenie młodzieńczej choroby dwubiegunowej
Rozpoznanie choroby u dzieci nie jest łatwe. Tymczasem 30-60% dorosłych zgłasza początek wystąpienia objawów przed ukończeniem 20 roku życia, a u 15% epizody pojawia się choroby wystąpiły przed 13 rokiem życia. Nierozpoznanie młodzieńczej dwubiegunowości naraża dziecko na ryzyko niewłaściwego leczenia. Nie ma określonego schematu działania. Każdy przypadek jest inny i należy go rozpatrywać indywidualnie. Ważne jest odpowiednie podejście do dziecka. Terapia poznawcza i behawioralna może pomóc kontrolować objawy i przynosi najlepsze efekty, gdy jest ciągła i nieprzerwana. Podobnie jak w przypadku wielu innych zaburzeń i chorób, nie ma jednej przyczyny wyjaśniającej pochodzenie choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci. Cała rodzina musi nauczyć się, jak postępować z dzieckiem cierpiącym na chorobę złożoną, mogącą się zacząć się od całkiem niepozornych sygnałów. Dlatego ostatecznej oceny ewentualnego problemu i uściślenia jego charakteru powinno dokonać się w czasie konsultacji z lekarzem i psychologiem.
depresja dziecko wahania nastrojów psycholog online